Nie ma poczty w pobliżu jezior:
Cisza, ryzyko wspomnień odrzuca ją.
Leśne ścieżki i świeżo pomalowane domy
z palisadami przepełnionymi kwiatami –
mimo że izolowanymi w środku
zasępionego horyzontu rozrzuconych jezior.
Natura, powolna i nieustępliwa, powróciła
Ziemia walk sprzed wieku
(oprócz tych wciąż, pogrzebanych,
znanych Bogu)
gdy Goci wyrzucili Słowian w upale lata,
i w śniegu w środku zimy
zaatakowani fałszywą nadzieją na ostateczny sukces.
Nowe drzewa z pąkami zginają się w formy pokoju,
Pokorny mech wszystko wygładza.
Łódki są nowe:
Jak stare i czyje są te połamane huśtawki?
